“Cumhurun başındaki adam her konuştuğunda başım öne eğiliyor” demiş Serdar Denktaş.
Ne güzel!
Demek ki utanma duygun hâlâ ölmemiş.
Ama keşke o baş, sen bakan koltuklarında otururken, bu halkın geleceğini peşkeş çekerken de eğilseydi biraz.
Keşke o zaman da yüzün kızarsaydı.
Bugün çıkıp, “Tatar’a oy vermem” diyorsun. Sanki bu halk senin kime oy verip vermediğini umursuyor da…
Asıl mesele şu:
Senin hâlâ konuşabiliyor olman!
Babadan kalma siyasi gücü yıllarca keyif sürmek için kullandın.
Döneminin adı yolsuzlukla,
peşkeşle, kıyak ihaleyle anıldı.
Devleti çiftliğe çevirenlerin başındaydın.
Şimdi kalkmış “Kıbrıs Türk tarihine hakarettir” diyorsun.
Serdar Bey, o tarih zaten sana rağmen yazıldı!
Ve sen o tarihte, halkın güvenini satanlardan biri olarak tarihe geçtin!
Kimin ne kadar konuşmaya hakkı varsa, seninki eksi bakiyede.
Tatar’ı savunmak değil derdim!
Hatta en acımasız eleştirileri yapan birisiyim! Ama senin ağzından çıkan her söz, memleketin hafızasında başka bir dosyayı açıyor.
Ve çoğu da güzel kokmuyor!
Senin utanacak bir şey aramana gerek yok.!Ayna hâlâ duvarda duruyor.!
Yeter ki bakmaya cesaretin olsun.
