Kıbrıs Cumhuriyeti Başpiskoposluğuna ait yaklaşık 15 bin dönüm tarım arazisinin mülkiyet hakkının, hemen hemen yarım asır sonra devlete geçeceği belirtildi. <img class="alignnone wp-image-13522" src="https://kibrisgercek.com/wp-content/uploads/2018/07/670x110-01.png" alt="" width="435" height="71" /> Politis gazetesi “Kilise Malları Devletin Toprağı-Hemen Hemen Yarım Asır Sonra 1971 Anlaşması Hayata Geçiriliyor” başlıklı haberinde, Kıbrıs Cumhuriyeti Bakanlar Kurulu’nun son gerçekleştirdiği toplantıda, 1971 yılında varılan anlaşamaya dahil olan Kilise mallarının devrini onayladığını yazdı. Bakanlar Kurulu’nun aynı zamanda Tapu Dairesi’ni, Kıbrıs Cumhuriyeti Kilisesi ve Ηazine Müsteşarlığı ile işbirliği içerisinde, kararın uygulanması için gerekli faaliyetleri yapmakla yetkilendirdiğini aktaran gazete, 1971 Anlaşması’na atıfta bulunarak, Kıbrıs Cumhuriyeti Bakanlar Kurulu’nun 11 Şubat 1971 kararıyla (Başpiskopos Makarios döneminde) 15 bin dönüm tarım arazisi olan Kilise toprağının devri konusunda anlaşmaya varıldığını, bununla birlikte taşralardaki kiliselerde görev yapan papazlara maaş ödemeyi de üstlendiğini anımsattı. Gazete söz konusu taşınmaz malların büyük bir bölümünün -yaklaşık yüzde 73’nün- Kuzey’de bulunduğunu, yüzde 27’lik oranın ise Kıbrıs’ın güneyinde olduğunu belirtti. <img class="alignnone wp-image-13520" src="https://kibrisgercek.com/wp-content/uploads/2018/09/0.jpg" alt="" width="467" height="77" /> Kıbrıs’ın güneyinde kalan taşınmaz malın yüzde 27’sinin değerinin, Tapu Dairesi’nin değerlendirmesine göre, 2010 yılı fiyatıyla, 81 milyon 268 bin Euro olduğunu belirten gazete, Kıbrıs’ın kuzeyinde kalan taşınmaz malın, 2009 yılı itibarıyla değerinin ise 125 milyon Euro olarak tahmin edildiğini yazdı. <img class="alignnone size-full wp-image-13521" src="https://kibrisgercek.com/wp-content/uploads/2018/07/iveria.jpg" alt="" width="355" height="90" /> Gazete haberinde ayrıca, devletin, 1983 yılından 2016 yılına kadar, 1971 Anlaşmasının sonucu olarak 123.7 milyon Euro ödeme yaptığını, maaş yardımının bugüne kadar, her bir papaza ayrı verildiğini, ancak bunun, hak sahiplerinin Kilise tarafından belirlenmesi ve taşrada çalışıp çalışmadıklarının denetlenmemesine bağlı olarak, kontrolsüz bir şekilde verildiğini de belirtti.